From the beginning
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
08 Februari 2014 | Nepal, Pokhara
Namasté lieve allemaal,
Zo dat waren de eerste dagen Nepal. Wat een wereld van verschil..
Laat ik beginnen bij het begin: het afscheid op Schiphol. Met veel enthousiasme en motivatie liep ik daar dan naar binnen met mijn tassen en wandelschoenen al aan. Helaas ging dit enthousiasme met de minuut toch ietsje achteruit.. Ik moet nu echt gedag zeggen! Na wat gesnotter, gekus en geknuffel toch de gate door , het vliegtuig in en toen was onze reis echt begonnen !
Vliegen heb ik nooit een groot probleem gevonden, maar met Etihad Airways vlieg ik zo naar Australië. Wauw, wat een service! Films, muziek, eten, drinken, vochtige doekjes, maaltijden, kussens en dekentjes, alles bij de prijs inbegrepen. Op naar Abu Dhabi en van daaruit door naar Kathmandu.
Iedereen kan zich vast wel een beeld voorstellen van 200 apen die vechten om een banaan, toch? Nou zo voelde ik me toen we de luchthaven van Kathmandu afliepen, op zoek naar onze taxi. 200 schreeuwende mannen die je allemaal op handen willen dragen naar de taxi, als je maar betaald.
Oke eerlijk, wat een chaos op straat daar. Motoren, auto’s, fietsers, apen en koeien, alles gaat kris kras door elkaar en er wordt getoetert naar alles wat je onderweg tegenkomt, my god.
Na een nachtje Kathmandu, zijn we met een bus vertrokken naar Pokhara. Deze rit duurde acht uur, maar was heel erg mooi dus verveeld heb ik me niet. Je rijdt tussen de bergen, de locals en kijkt je ogen uit. Kinderen die zo enthousiast uit de bergen komen rennen zodra de schoolbus toetert, allemaal in uniform. Geweldig om te zien! ( kinderen van groep 6a, gaan jullie ook zo snel je bed uit als de wekker gaat?!)
Pokhara Lakeside is het gedeelte waar ik nu verblijf. Dit is een toeristisch, maar mooi gebied met uitzicht op het meer (Phewa lake), bergen, een Stupa en veel meer. De mensen zijn aardig, gastvrij en zien er ontzettend mooi uit! Van Lakeside hebben we de omgeving alvast deels verkend, genoten van het mooie weer en Prem leren kennen. Prem is een ontwikkelde, super lieve, gezellige Nepalese man die talencursussen verzorgd voor toeristen, les geeft op school en nog veel meer doet voor de samenleving. Van Prem hebben wij 3 keer 3 uur Nepalese les gehad op zijn eigen school(tje). Dit was heel erg leuk en ook leerzaam, aangezien ik al flink wat Nepalees kan spreken nu(met het aantekeningenschriftje erbij ..). Zodra ik thuis ben, zal ik mijn kunsten laten horen! (groep 6a, misscchien kan ik jullie wel wat leren!)
Morgenochtend is de laatste talencursus. Hierna vertrek ik met Soscha en Eva naar ons gezin in Tuhlakhet. Ik ben enorm benieuwd naar het dorp, ons gezin, de mensen en de school. De kinderen zitten hier trouwens zelfs op zondag op school, ijverig niet waar ?!
Inmiddels is het 01.00 uur en morgen moet ik om 07.30 uur weer bij Prem zijn, dus ik ga afronden. In mijn volgende berichtje zal ik vertellen hoe het gezin en de school zijn en wat ik nog meer heb beleefd.
Liefs van mij x
Ps. Het is hier erg leuk, maar ook allemaal nog wel heel erg wennen hoor! Stiekem is het allemaal best wel spannend.
Zo dat waren de eerste dagen Nepal. Wat een wereld van verschil..
Laat ik beginnen bij het begin: het afscheid op Schiphol. Met veel enthousiasme en motivatie liep ik daar dan naar binnen met mijn tassen en wandelschoenen al aan. Helaas ging dit enthousiasme met de minuut toch ietsje achteruit.. Ik moet nu echt gedag zeggen! Na wat gesnotter, gekus en geknuffel toch de gate door , het vliegtuig in en toen was onze reis echt begonnen !
Vliegen heb ik nooit een groot probleem gevonden, maar met Etihad Airways vlieg ik zo naar Australië. Wauw, wat een service! Films, muziek, eten, drinken, vochtige doekjes, maaltijden, kussens en dekentjes, alles bij de prijs inbegrepen. Op naar Abu Dhabi en van daaruit door naar Kathmandu.
Iedereen kan zich vast wel een beeld voorstellen van 200 apen die vechten om een banaan, toch? Nou zo voelde ik me toen we de luchthaven van Kathmandu afliepen, op zoek naar onze taxi. 200 schreeuwende mannen die je allemaal op handen willen dragen naar de taxi, als je maar betaald.
Oke eerlijk, wat een chaos op straat daar. Motoren, auto’s, fietsers, apen en koeien, alles gaat kris kras door elkaar en er wordt getoetert naar alles wat je onderweg tegenkomt, my god.
Na een nachtje Kathmandu, zijn we met een bus vertrokken naar Pokhara. Deze rit duurde acht uur, maar was heel erg mooi dus verveeld heb ik me niet. Je rijdt tussen de bergen, de locals en kijkt je ogen uit. Kinderen die zo enthousiast uit de bergen komen rennen zodra de schoolbus toetert, allemaal in uniform. Geweldig om te zien! ( kinderen van groep 6a, gaan jullie ook zo snel je bed uit als de wekker gaat?!)
Pokhara Lakeside is het gedeelte waar ik nu verblijf. Dit is een toeristisch, maar mooi gebied met uitzicht op het meer (Phewa lake), bergen, een Stupa en veel meer. De mensen zijn aardig, gastvrij en zien er ontzettend mooi uit! Van Lakeside hebben we de omgeving alvast deels verkend, genoten van het mooie weer en Prem leren kennen. Prem is een ontwikkelde, super lieve, gezellige Nepalese man die talencursussen verzorgd voor toeristen, les geeft op school en nog veel meer doet voor de samenleving. Van Prem hebben wij 3 keer 3 uur Nepalese les gehad op zijn eigen school(tje). Dit was heel erg leuk en ook leerzaam, aangezien ik al flink wat Nepalees kan spreken nu(met het aantekeningenschriftje erbij ..). Zodra ik thuis ben, zal ik mijn kunsten laten horen! (groep 6a, misscchien kan ik jullie wel wat leren!)
Morgenochtend is de laatste talencursus. Hierna vertrek ik met Soscha en Eva naar ons gezin in Tuhlakhet. Ik ben enorm benieuwd naar het dorp, ons gezin, de mensen en de school. De kinderen zitten hier trouwens zelfs op zondag op school, ijverig niet waar ?!
Inmiddels is het 01.00 uur en morgen moet ik om 07.30 uur weer bij Prem zijn, dus ik ga afronden. In mijn volgende berichtje zal ik vertellen hoe het gezin en de school zijn en wat ik nog meer heb beleefd.
Liefs van mij x
Ps. Het is hier erg leuk, maar ook allemaal nog wel heel erg wennen hoor! Stiekem is het allemaal best wel spannend.
-
08 Februari 2014 - 23:15
Esther:
Lieve Clau, wat leuk om te lezen! Verheug me nu alweer op het volgende verhaal. Een trouwe volgster heb je al te pakken dus goed bijhouden die verhalen! Dat laatste zinnetje (spannend, wennen) kan ik me he-le-maal voorstellen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet verwacht had dat jij zo lang zo ver weg zou gaan. En kijk jou nu even een mooi avontuur tegemoet gaan, ben stiekem wel een beetje jaloers hoor! Gelukkig heb je ook nog 2 lieve meiden aan je zijde, moet helemaal goed komen! Eva heeft vrolijkheid/blijheid voor 10 (opvrolijk koningin nummer 1) dus dat kan haast niet mis gaan. Ben super trots op jou druifke!
Dikke dikke dikke kus Esther -
08 Februari 2014 - 23:47
Marius:
Goedemorgen claudia, leuk wat je allemaal al gedaan en gezien hebt!We zullen je volgen, leuk om te lezen dat je de taal al een beetje onder de knie hebt.
Met de mondharmonica in de hand kom je door het ganse land!
Veel plezier en........een leerzame tijd.
Groetjes, Marius&Loes. -
09 Februari 2014 - 00:33
Dames BVC'12:
Eey sterspeelster
Zo te lezen heb je het tot nu toe erg naar je zin in het buitenland. Benieuwd naar je volgende verhaal. Hier ik beek hebben we ney het sinterklaas/kerst/oud en nieuw avond gehad. Erg jammer dat je dat niet mee kon maken (volgend jaar weer een kans). We hebben onze eerste wedstrijd al weer gewonnen en nu maar hopen dat we bovenaan mee gaan draaien anders mag jij niet meer weggaan want we missen je wel op het veld. Veeeeeeeeeeel plezier de komende periode en tot snel. Xxx van alle meiden van BVC -
09 Februari 2014 - 10:36
Karlijn:
Lieve Clau,
Wat leuk om te lezen hoe het gaat met je. Wij gaan jouw zeker volgen.
Geniet ervan voor je het weet is het alweer voorbij. We wachten met smart op het volgende verslag.
Liefs Robin en Karlijn -
09 Februari 2014 - 20:37
Sammy:
Lieve beste vriendinnetje,
Ik zit hier met een dikke smile dit verhaal te lezen (en stiekem met een traantje in mijn oog!). Wat fijn om te horen dat je het naar je zin hebt. Zoals Esther ook al zei, had ik het nooit achter jou gezocht om zo'n lange tijd weg te gaan en wat neem ik mijn petje voor jou af zeg!! Topper :)!!
Ben benieuwd hoe je het bij je gastgezin gaat vinden en kijk uit naar je nieuwe verhaal.
Een hele dikke kus van je vriendinneke die je mist xxx -
09 Februari 2014 - 21:11
Erica Engelaar:
Hoi Clau,
Leuk om je verhaal te lezen. Ik lees nu pas wat je op 28 jan al had gestuurd dat wist ik helemaal niet.
Gisteravond kreeg ik je weblog niet geopend dus vandaar dat ik nu pas reageer.
Ik ga er vanuit dat jullie het bij het gastgezin ook naar je zin zult hebben. Drie gezellige , mooie meiden
wie wil die nou niet drie maanden in huis hebben. Gaat helemaal goed komen.
Groetjes en kus van je moeder.
-
09 Februari 2014 - 21:26
Marleen & Donnie:
Hoi Clau,
Wij zijn benieuwd hoe het bij je nieuwe gezin is? Hebben ze de cadeautjes al uitgepakt?
Vandaag zijn we bij oma speeltuin op de verjaardag geweest, de hele familie heeft je verhaal en de foto's al gezien.
Veel plezier en tot snel op Skype/Whatsapp.
Kus van je zus & Donnie -
14 Februari 2014 - 11:07
Leonie:
Claudje!! Superleuk om te lezen dit! Het lijkt met echt een hele mooie ervaring. Die chaos is inderdaad echt niks voor jou haha, laat ze allemaal maar in rijtjes rijden en lopen denk jij! Ben benieuwd of je vloeiend Nepalees kan spreken als je terug bent! Geniet ervan clau want voor je het weet zit je weer in het vliegtuig naar Nederland en zijn we alweer met z'n alle een drankje aan het doen! Ik wacht op je volgende verslag :) :) xxx leo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
